Zoals je misschien weet, bestaat het eiland Cyprus uit twee delen: Turks- en Grieks-Cyprus. Het zuidelijke deel van het eiland bestaat uit EU-lidstaat Cyprus en het noordelijke deel uit het (sinds 1974) door Turkije bezette Noord-Cyprus, dat internationaal niet door andere landen wordt erkend. Zeker interessant om je voor vertrek even in de geschiedenis te verdiepen (bijv. hier).
Hoe dan ook: dit eiland bevindt zich op de grens van Europa en Klein Azië. Cyprus heeft een heerlijk warm en mediterraan klimaat, gematigd door zeewind. De zon schijnt er meer dan 300 dagen per jaar en in oktober is het er nog volop zomerweer.
Dit mooie eiland heeft het in het verleden zwaar te verduren gehad. Cyprus is in de duizenden jaren van haar geschiedenis in handen geweest van de Egyptenaren, Feniciërs, Perzen, Romeinen, Byzantijnen, kruisvaarders, Franken, Venetianen, Turken en Britten. Elke cultuur liet haar sporen na in de bouwkunst, stijl, keuken, taal en mentaliteit van de eilandbewoners.
Op cultureel gebied is er dus genoeg te ontdekken! Kastelen uit de Byzantijnse tijd, het mooie Bellapais klooster bovenop de ‘Five finger mountains’, het stadje Famagusta met het centrum uit de middeleeuwen en het spookdorp Varosha. Zo’n 50 jaar geleden was dit een bruisend toeristenoord, maar nu staan de gebouwen leeg en wordt de toegang bewaakt door militairen.
Ook de natuur van Noord-Cyprus is prachtig. Denk aan woeste kloven, ruige kusten en bergen tot 2000 meter. Veel van deze prachtige natuur hopen we al wandelend te ontdekken. In het noordoostelijke deel vinden we het Karpass schiereiland. Dit is een uitgestrekt en dunbevolkt gebied met talloze zandstranden, waar we ongestoord kunnen wandelen tussen ruïnes uit lang vervlogen tijden. In het noorden ligt het Kyrenia gebergte. De kruidige geur van hars en bergtijm vergezelt ons tijdens wandeltochten door de bergen. Aan het einde van de dag hebben we de mooiste kampeerplekjes met zicht op zee voor het uitkiezen!
Het Turkse deel van Cyprus is echt anders dan het Griekse deel: wat ongerepter, minder ‘gelikt’, minder toeristisch, een andere (islamitische, Turkse) bevolking, tot moskee omgebouwde kerken, etc. We kunnen niet ontkennen dat de bevolking nog vriendelijker is dan de Griekse. Soms moeten we omdraaien op de weg, om de eenvoudige reden dat de weg in te slechte staat is. En wat ook wel prettig is, het leven is hier een stuk goedkoper dan bij de ‘Grieken’ in het zuidelijke deel!
De bijkomende kosten zijn bedoeld voor vervoerskosten (autohuur), maaltijden en een evt. kampeerovernachting.
